Wafelgeur en Kinderkop

Gisteren was ik in Antwerpen. Een dag. 

 Ook al is het slechts een klein uurtje rijden met de trein het voelt  als ‘buitenland’. Al meteen wanneer je uitstapt op Antwerpen Centraal. Wat een prachtig station is dat toch.  Het is natuurlijk ook gewoon het buitenland ook al is het België:  het ruikt er anders (veel zoete geuren op straat vooral door de wafelbakkers), het loopt er anders (veel kinderkopjes onder de voeten). De pleinen en de terrassen ademenen een totaal andere sfeer dan die van Rotterdam: veel meer ouderen op  bankjes in de stad en er wordt onbekommerd gerookt door jong en oud. Of dat  komt door de vele bankjes in de stad of door het zonnetje dat de schrale oostenwind naar de achtergrond dreef, blijft gissen. Er was overigens niets te merken van het feit dat het land het al bijna een jaar zonder regering moet stellen. De patat smaakte er niet anders van, de koffie ook niet en ook de Belgen zelf maakten geen ongeruste indruk. Relaxed dronken ze hun vermaarde bieren en haalden hun boodschappen in de Grand Bazar.

 Ik had nog gehoopt op het meemaken van een flashmob, maar die zal wel op een ander station hebben plaatsgevonden. Vandaag was er trouwens eentje op het station van Utrecht Centraal.

–>Deze is alweer van een poosje geleden maar daarom niet minder leuk.